Konstantyn II (książę Armenii Mniejszej)
Książę Cylicji | |
Okres |
1129 lub 1030 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia |
nieznana |
Data śmierci |
1129 lub 1130 |
Ojciec | |
Konstantyn II (ormiański: Կոստանդին Բ) czwarty książę Armenii Cylicyjskiej z dynastii Rubenidów, tytułowany również Panem Gór. Informacje na jego temat są szczątkowe. Data jego narodzin jest nieznana[1] a data śmierci pozostaje przedmiotem sporów. Zmarł albo w 1129[1] albo w 1130 roku[2]. Część współczesnych historyków kwestionuje nawet istnienie Konstantyna i twierdzi iż Toros I zmarł bez męskiego potomka a władzę po nim objął od razu jego brat Leon I[3][4].
Postać Konstantyna II pojawia się w Chronique Rimée de la Petite Arménie (Rymowana Kronika Armenii Małej) autorstwa Wahrama z Edessy[5]. Podaje on, że Konstantyn był synem Torosa I i jego nieznanej z imienia żony a po śmierci ojca odziedziczył tron. Rządził jednak tylko kilka miesięcy gdyż w wyniku intryg pałacowych[2] został uwięziony i otruty a władzę przejął Leon I:
Po śmierci Torosa, jego jedyny syn i dziedzic został uwięziony przez niegodziwych ludzi, którzy podali mu także truciznę, władzę nad księstwem przejął zaś Leon, brat Torosa.[5]
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ghazarian, Jacob G., The Armenian Kingdom in Cilicia during the Crusades: The Integration of Cilician Armenians with the Latins (1080–1093), Routledge, 2000
- Runciman Steven, Dzieje wypraw krzyżowych: Królestwo Jerozolimskie i frankijski wschód 1100-1187, tom 2, Książnica, 2009
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b | Lords of the Mountains, Kings of (Cilician) Armenia (Family of Rupen)
- ↑ a b Runciman Steven, Dzieje wypraw krzyżowych: Królestwo Jerozolimskie i frankijski wschód 1100-1187, tom 2, Książnica, 2009
- ↑ Ghazarian, Jacob G., The Armenian Kingdom in Cilicia during the Crusades: The Integration of Cilician Armenians with the Latins (1080–1093), Routledge, 2000
- ↑ History of Armenia by Vahan Kurkjian • Chapter 27 [online], penelope.uchicago.edu [dostęp 2021-04-17] .
- ↑ a b | Kronika Wahrama z Edessy